بيوراكتور ابزاري است كه در آن يك فرآيند زيستي يا بيوشيميايي در شرايط كاملا كنترل شده (از نظر pH، دما، فشار، تامين مواد غذايي و حذف مواد زائد) توسعه مي‌يابد و به دقت پايش مي‌شود. از ويژگي‌هاي مهم بيوراكتورها تكرارپذيري بالاي آنها و كنترل و هدايت خودكار براي يك فرايند زيستي خاص است تا بتوان از كاركرد آنها براي تقليد شرايط داخل بدن موجود زنده استفاده كرد. مهندسي بافت علمي است كه از كاربرد مفاهيم و روش‌هاي مهندسي و علوم زيستي براي توسعه محصولات زيستي براي ترميم، پشتيباني و بهبود عملكرد بافت استفاده مي‌كند. در يكي از كاربردهاي معمول، از اجتماع و پيوستگي سلول‌ها بر روي يك داربست متخلخل، بافت با ساختار سه‌بعدي بوجود مي‌آيد كه اين داربست مي‌تواند براي توسعه يك بافت استفاده شود و يا با سرعتي مشخص جذب و يا تجزيه شود. مهم‌ترين فاكتورهايي كه در كشت بافت اثرگذار است تامين مواد غذايي و نيروهاي مكانيكي وارد بر سلول‌هاي بافت است كه تعيين كننده نوع بيوراكتور كشت بافت است. معمولاً بيوراكتورها با هدف ايجاد الگوهاي اختلاط موثر و بذرپاشي يكنواخت فضايي براي داربست‌هاي سه‌بعدي، افزايش انتقال جرم اجزاي شيميايي محيط كشت به درون داربست و تحريك فيزيكي (مكانيكي و هيدروديناميكي) داربست- سلول طي مراحل رشد و توسعه طراحي مي‌شوند. با وجود اينكه تكنيك‌هاي مختلفي براي توليد بافت از طريق بيوراكتور طراحي شده است تاكنون هيچ بيوراكتوري به تنهايي همه نيازهاي پيچيده براي تشكيل بافت در خارج از بدن را برآورده نكرده است. اغلب بيوراكتورها علاوه بر گران بودن، در مراحل اول طراحي و نصب هستند و در سراسر دنيا با توجه به نيازهاي هر آزمايشگاه، بيوراكتور ويژه‌اي براي يك نوع بافت طراحي مي‌گردد. در بيوراكتور تزريقي طراحي شده، محيط كشت هم از پيرامون و هم از بين منافذ موجود در داربست عبور مي‌كند و انتقال جرم بسيار افزايش مي‌يابد. اين نوع بيوراكتور براي بذرپاشي و ايجاد بافت‌هاي سه بعدي كارايي بالايي دارد